3, 2, 1 Γιοβάισα!!! Ο πιο συμπαθής σοβιετικός αθλητής στη χώρα μας. Ένα άθλιο τρίποντο και η Ελλάδα στη κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μπορεί τους τελευταίους δύο πόντους που έκριναν τον τελικό να τους έβαλε ο Αργύρης Καμπούρης, αλλά το καλάθι των σοβιετικών είχε πάρει φωτιά από άλλον. Κάθε φορά που έπιανε τη μπάλα ο Νίκος Γκάλης οι σοβιετικοί έκαναν τον σταυρό τους, καθότι και ορθόδοξοι, αλλά ούτε ο Θεός δεν μπορούσε να τον σταματήσει.

Το ελληνικό μπάσκετ αναστήθηκε, γίναμε υπερδύναμη, όλα τα παιδιά στράφηκαν στον αθλητισμό, γιατί απλά ήθελαν να του μοιάσουν. Ακόμα θυμάμαι τα κουπόνια που μοίραζε ο Ελεύθερος Τύπος για μια βιντεοκασέτα αφιέρωμα στο Νίκο Γκάλη, σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον ξάδελφό μου, γιατί εμείς δεν είχαμε βίντεο.

Η κατασκήνωση που έφτιαξε για τα παιδιά στη Χαλκιδική, μάζευε όλα τα αγόρια της πόλης. Απλά να τον δούνε από κοντά, να κάνει τα κόλπα του με τη μπάλα. Και μπορεί να μη λύγισε ποτέ απέναντι σε αντίπαλο, αλλά μπροστά στα παιδιά ήταν άλλος άνθρωπος.

Kάθε φορά ανέβαζε και το προσωπικό του πήχυ. Με το ιδιαίτερο προσωπικό του στυλ, έκανε τις αντίπαλες άμυνες να μοιάζουν αστείες.

Ήρθε στην Ελλάδα το 1979, καθαρά από τύχη. Τον ήθελε όλο το NBA, αλλά ένας τραυματισμός έκανε τους ειδικούς να το ξανασκεφθούν. Ο Άρης Θεσσαλονίκης, του έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστεί, και αυτός επι 13 χρόνια, του ξεπλήρωσε με το παραπάνω αυτή την ευκαιρία. Έστεψε τον Άρη αυτοκράτορα, την τοποθέτησε στις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Ο ίδιος κάθε φορά ανέβαζε και το προσωπικό του πήχυ. Με το ιδιαίτερο προσωπικό του στυλ, έκανε τις αντίπαλες άμυνες να μοιάζουν αστείες. Περπατούσε στον αέρα, λύγιζε ανάμεσα στα ψηλότερα κορμιά, αλλά κάθε φορά που η μπάλα έφευγε από τα χέρια του, ξέραμε ότι θα καταλήξει στο αντίπαλο καλάθι.

Το 1992 κατεβαίνει στην Αθήνα και τον ΠΑΟ. Μεταμορφώνει αμέσως την ομάδα, κερδιζει τίτλους εγχώριους, αλλά όχι το ευρωπαϊκό που τόσο πολύ ποθεί. Το 1995 εγκαταλείπει την ενεργό δράση μετά από κόντρα με τον προπονητή Κώστα Πολίτη.

Αν δεν σας έπεισα για την μπασκετική αξία του Νίκου Γκάλη, δείτε τι είπαν αντίπαλοί του:

• Σεργκέι Μπέλοφ (σπουδαίος σοβιετικός καλαθοσφαιριστής και προπονητής): «Τον θαυμάζω. Όταν παίζει ένας με έναν είναι ανίκητος. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι ένας παίκτης θα μπορούσε να τα βάλει με όλη τη Σοβιετική Ένωση.»
• Αλεξάντρ Γκομέλσκι (σοβιετικός προπονητής): «Ο Γκάλης είναι παίχτης του 21ου αιώνα.» (1987)
• Ντράζεν Πέτροβιτς (διάσημος κροάτης μπασκετμπολίστας): «Θέλω να είμαι συμπαίκτης του Γκάλη. Να του δίνω ασίστ και αυτός να σκοράρει.»
• Αζα Πέτροβιτς (κροάτης μπασκετομπολίστας και προπονητής): «Ο Ντράζεν είναι αδελφός μου, αλλά ψηφίζω τον Γκάλη.»
• Μπομπ Μακ Αντού (αμερικανός παίκτης του ΝΒΑ): «Ο Γκάλης κάνει πράγματα, που ούτε οι παίκτες των Σέλτικς και των Λέικερς μπορούν να κάνουν.»
• Μάικλ Τζόρνταν (ο κορυφαίος καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών): «Δεν περίμενα να βρω ένα τόσο σπουδαίο παίκτη στην Ευρώπη.»
• Γιώργος Αμερικάνος (παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής): «Ο άνθρωπος είναι κομπιούτερ! Αν έπαιζε μαζί μας στην ΑΕΚ του '60 θα ήμασταν αήττητοι.»
• Βασίλης Γκούμας (παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής): «Αν παίζαμε μαζί θα σκοράραμε 300 πόντους σε κάθε παιγνίδι!»
• Όντι Νόρις (παλαίμαχος αμερικανός καλαθοσφαιριστής): «Έχω δει πολλούς παίχτες στην καριέρα μου, αλλά αυτά που κάνει ο Γκάλης στο παρκέ, μόνο δύο ή τρεις παίχτες μπορούν να τα κάνουν.»
• Ρούουντ Χαρεβάιν (ολλανδός προπονητής): «Βρήκα τρόπο για να σταματήσω τον Γκάλη. Θα τον κλειδώσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του κι έτσι δεν θα έλθει στο γήπεδο.»

Στη προσωπική του ζωή ενώ απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας, συχνά απασχολούσε τα ΜΜΕ. Ένας γάμος με τη Τζένη Ρήγα, πέθανε σε τροχαίο ατύχημα, σχέσεις με την Αλέκα Καμηλά, Ελίνα Ακριτίδου, και από το 2005 είναι παντρεμένος με την Έλενα Παναγιώτου. Είναι πατέρας μίας κόρης, της Στέλλας που είναι και η αδυναμία του.

Σε ευχαριστούμε για όλα Νικ!!!