Για τις ΗΠΑ, γνωρίζουμε ότι είναι μια χώρα με την δημοκρατία να κυριαρχεί ακόμα και στην επιλογή του Σερίφη. Όμως στο παρελθόν, υπήρξε μια περίοδος 21 χρόνων που είχε αυτοκράτορα! Όχι επίσημα βέβαια. Αλλά αν διαβάστε την θεότρελη ιστορία του Joshua Norton, του ανθρώπου που αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας των ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο του 1959, η επισημότητα θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα σας απασχολούσε.
Ο Joshua Norton γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1818 ή το 1819. Σε πολύ μικρή ηλικία, η οικογένειά του μετανάστευσε στην Νότια Αφρική. Για εκείνη την περίοδο της ζωής του δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Πάντως ο πατέρας του απ’ ότι φαίνεται έκανε περιουσία. Και ο Norton κάποια στιγμή, ταξίδεψε με πλοίο για τις ΗΠΑ, με την κληρονομιά του πατέρα του στην τσέπη.
Εγκαταστάθηκε στο Σαν Φρανσίσκο στα χρόνια του πυρετού του χρυσού. Ασχολήθηκε με την κτηματομεσιτική και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα εξαπλασίασε την περιουσία του πατέρα του. Όμως ως έμπορος και επιχειρηματίας ήθελε κι άλλα λεφτά. Βρήκε την ευκαιρία να ανοίξει τις δουλειές του, όταν η Κίνα λόγω ενός λιμού, απαγόρευσε τις εξαγωγές ρυζιού. Αγόρασε 91 τόνους από το Περού με σκοπό να τα πουλήσει στην αγορά των ΗΠΑ. Όμως δεν ήταν ο μοναδικός που το σκέφτηκε. Η τιμή του ρυζιού, από εκεί που βρισκόταν στα ύψη, ξαφνικά έπεσε ακόμα χαμηλότερα από εκεί που βρισκόταν πριν. Ο Norton θα προσπαθήσει να κερδίσει την δίκη με τους προμηθευτές του για να μην χάσει όλη του την περιουσία. Όμως τελικά το μοιραίο έγινε.
Έχασε ό, τι είχε και δεν είχε. Τα επόμενα δυο χρόνια τα πέρασε σε ένα οικοτροφείο για την εργατική τάξη. Όταν βρίσκεσαι από την κορυφή στον πάτο, μέσα σε λίγο καιρό, δεν θέλει και πολύ για να σου σαλέψει. Και παρόλο που προηγουμένως δεν είχε δείξει κανένα σημάδι τρέλας, το 1859, μπήκε μέσα στα γραφεία της εφημερίδας «San Francisco Bulletin» και έδωσε ένα βασιλικό διάταγμα! Με το διάταγμα αυτό, είχε ήδη ανακηρύξει τον εαυτό του ως τον πρώτο (και τον μοναδικό) αυτοκράτορα των ΗΠΑ!
Ο εκδότης το δημοσίευσε για να σπάσει πλάκα. Όμως η απήχηση του αυτοκράτορα ήταν τέτοια, που οι εφημερίδες δεν σταμάτησαν ποτέ να γράφουν γι’ αυτόν. Μέχρι και τον θάνατό του.
Η ζωή του άλλαξε ριζικά. Οι λόγοι του και τα διατάγματά του, ήταν από απολύτως τρελά μέχρι και προφητικά. Οι κάτοικοι του Σαν Φρανσίσκο τον αγάπησαν, ενώ άνθρωποι έφταναν απ’ όλη την χώρα για να υποκλιθούν στον αυτοκράτορα. Ο Norton διέλυσε την δημοκρατία και τα δυο κόμματα των ΗΠΑ. Η τιμιότητά του και η τρέλα του, τον μετέτρεψαν σε τουριστική ατραξιόν και μασκότ της πόλης. Έτρωγε παντού τσάμπα, ντυνόταν τσάμπα, αρκεί να άφηνε την αυτοκρατορική του σφραγίδα και την έγκρισή του στο μαγαζί.
Όταν, την περίοδο του εμφυλίου, οι Γάλλοι επιτέθηκαν στο Μεξικό, άλλαξε τον τίτλο του σε «Αυτοκράτορας των ΗΠΑ και προστάτης του Μεξικού».
Ζούσε με τους «φόρους» που του έδιναν οι υπήκοοί του, σε ένα μικρό σπίτι (που του είχε παραχωρηθεί) και καθημερινά έκανε τις βόλτες του, πηγαίνοντας στην εκκλησία και παίζοντας σκάκι. Ακόμα και το δημοτολόγιο της πόλης στο επάγγελμά του έγραφε «Αυτοκράτορας Norton ο Α’».
Το 1871, ένα τυπογραφείο τύπωσε αρκετά δολάρια με το πρόσωπο του αυτοκράτορα πάνω, τα οποία ο Norton τα μοίραζε για 9 χρόνια στους πιστούς υπηκόους του. Σήμερα, τα λίγα χαρτονομίσματα που έχουν απομείνει, έχουν τεράστια αξία. Όμως δεν ήταν μόνο οι απλοί πολίτες που τον λάτρευαν. Οι πλούσιοι και ισχυροί άντρες της πόλης, τον καλούσαν πάντα σε δείπνα και δεξιώσεις.
Μια φορά μάλιστα συνελήφθη για αλητεία από έναν δύσμοιρο αστυνομικό. Όλο το Σαν Φρανσίσκο έπεσε πάνω του να τον φάει. Ο Norton αθωώθηκε παμψηφεί. Τα αυτοκρατορικά του διατάγματα, μπορεί να ήταν τρελά, όπως αυτό που απαγόρευε σε κάποιον να λέει το Σαν Φρανσισκο «Φρισκο», αλλά και προφητικά γεμάτα λογική, όπως το αίτημα του να φτιαχτεί η γέφυρα του Σαν Φρανσίσκο, 66 χρόνια πριν από την κατασκευή της!
Είχε απαγορέψει την θρησκευτική βία στα εδάφη του και προστάτεψε τους κινέζους στις ταραχές της δεκαετίας του 1870, μπαίνοντας μπροστά στον όχλο. Αυτό μάλιστα έφτανε, γιατί κανένας δεν θα πείραζε ποτέ τον αυτοκράτορα Norton. Πολλοί συγγραφείς, όπως ο Μαρκ Τουαίην και ο Ρομπερτ Λουις Στίβενσον, εμπνευστήκαν από αυτόν και τον χρησιμοποιήσαν σε ιστορίες τους.
Ο λαοφιλής και αγαπητός (και μοναδικός) αυτοκράτορας των ΗΠΑ, πέθανε κατά την διάρκεια ενός περιπάτου του στις 8 Ιανουαρίου του 1880, παθαίνοντας εγκεφαλικό. Όλες οι εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδο τον θάνατό του. Ακόμα και οι New York Times, που βρίσκονταν από την άλλη πλευρά της χώρας. Το Σαν Φρανσίσκο βυθίστηκε στο πένθος και περίπου 10.000 άνθρωποι (μερικοί μιλούν και για 30.000) βρέθηκαν στην κηδεία του να τον αποχαιρετίσουν.
Ο Joshua Norton δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Οι ιδέες του αν και λίγο τρελές, ήταν για πολλούς πολύ πιο λογικές από εκείνες των πολιτικών ανδρών της εποχής (αλλά και των χρόνων που ακολούθησαν). Ήταν ένας από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους στην ιστορία του Σαν Φρανσίσκο και ένας από τους λίγους αυτοκράτορες, που απολάμβαναν την αγάπη του «λαού» τους. Στα 100 χρόνια από τον θάνατό του, το 1980, ο δήμος της πόλης τον τίμησε με διάφορες εκδηλώσεις.
