Ξέφρενες νύχτες που γίνονται μέρες και φοιτητικές ιστορίες στο Ποσείδι
Στο φοιτητικό κάμπινγκ της Χαλκιδικής το πάρτυ δεν σταματά
Δημοσίευση 15/6/2017 | 12:35
Το μεγαλύτερο «πάρτι» στη Χαλκιδική γίνεται εκεί που μαζεύονται χιλιάδες φοιτητές που κατακλύζουν αυτό το διάστημα την κατασκήνωση Καλάνδρας του ΑΠΘ, το μοναδικό πανεπιστημιακό κάμπινγκ στην Ελλάδα και ένα από τα ελάχιστα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η μοναδική στην Ελλάδα πανεπιστημιακή κατασκήνωση λειτουργεί από το 1960 και γεμίζει με 7.000 άτομα που μένουν σε σκηνές, τροχοσκηνές, τροχόσπιτα.
Διαθέτει κινηματογράφο, αμφιθέατρο, γήπεδα, βιβλιοθήκη, ιατρείο, beach bar και ακούραστους φοιτητές που πηγαίνουν για να διασκεδάσουν μερόνυχτα.
"Θυμάμαι πως την πρώτη φορά που πήγα στο Ποσείδι, δεν είχα καταλάβει ακριβώς πώς λειτουργεί η φάση. Κοιμόμασταν τα απογεύματα, ξυπνούσαμε στις 2 τη νύχτα, και πηγαίναμε για χορό στο beach bar μέχρι το πρωί. Μετά ξανακοιμόμασταν!" λέει η Ελένη.
"Είναι αστείο αλλά αν φτάσεις π.χ. 10 η ώρα το πρωί στο Ποσείδι δεν ακούς τίποτα. Κοιμούνται όλοι. Ίσως στην παραλία βρεις κάποιους που μέθυσαν και τους πήρε ο ύπνος στην άμμο, ίσως βρεις έξω από τη σκηνή σου κάποιους που μπέρδεψαν τα αντίσκηνα, γενικώς επικρατεί μια σύγχυση!" λέει η Χριστίνα.
"Έχει τύχει στη διπλανή σκηνή να έχουν στρατοπεδεύσει τέσσερα άτομα από το Μαθηματικό τα οποία είχαν φέρει μαζί τους σημειώσεις και διάβαζαν. Να διαβάσεις στο Ποσείδι, πώς γίνεται; Εδώ ώρες ώρες δεν ξέρουμε τι μέρα είναι, πώς μπορείς να συγκεντρωθείς;", Κατερίνα.
"4 το ξημέρωμα και πάω για ύπνο. Πριν πάω, περνάω μια βόλτα από τις τουαλέτες και βλέπω να ξεπροβάλλουν βαμμένες, καλοντυμένες με τα νεσεσέρ στα χέρια 3 κοπέλες με μαλλί μπούκλα και βάψιμο μοντέλου. Αν είναι να ζήσεις την φάση του Ποσειδίου έτσι, τότε έχεις χάσει όλο το νόημα", Αναστασία.
"Την πρώτη φορά που πήγα στο Ποσείδι δεν περίμενα πως θα μείνω 15 μέρες. Είχα ξεκινήσει για ένα διήμερο όμως ήταν αδύνατο να φύγω. Περνούσαμε φοβερά. Ακύρωσα άλλες διακοπές για να κάτσω εκεί", λέει ο Στέλιος.
"Το θέμα στο Ποσείδι είναι να πάρεις την κατάσταση πολύ χαλαρά. Όσα γίνονται εκεί δεν έχουν προηγούμενο. Είναι σαν τη Μύκονο της Χαλκιδικής, ένα ατελείωτο γλέντι με αγνώστους που ξεπετιούνται από παντού για να γίνουν παρέα σου. Οι άντρες ψάχνουν σίγουρα γυναίκα, οι γυναίκες έχουν ένα σωρό ευκαιρίες για να γνωρίσουν κάποιον, όλοι είναι χαλαροί και ανοιχτοί για νέες γνωριμίες. Εγώ εκεί γνώρισα την κοπέλα μου, που είμασταν μαζί 5 χρόνια" λέει ο Γιώργος.
"Αν πιεις πολύ τότε δεν ξέρεις πού μπορεί να φτάσεις. Εγώ για παράδειγμα άβγαλτος καθώς ήμουν στα 18 κατέληξα στη θάλασσα, και αφού έβγαλα όλα μου τα ρούχα βγήκα γυμνός από το νερό με τους φίλους μου να τρέχουν να με καλύψουν - ευτυχώς δεν ήταν κανείς στην παραλία τότε", καταλήγει ο Στέλιος.