Η ηρωίνη όταν κυκλοφόρησε, προς τα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν ένα απλό σιρόπι για τον βήχα. Και μάλιστα ο κολοσσός των φαρμάκων, η γερμανική εταιρία Bayer που την έβγαλε στην αγορά, στήριξε την καμπάνια της στο γεγονός πως το νέο αυτό προϊόν, δεν ήταν καθόλου εθιστικό!

Τότε ονομαζόταν «διακετυλομορφίνη». Η πρώτη σύνθεσή της έγινε το 1874 από τον χημικό Τσάρλς Ρόμλι Άλντερ Ράιτ, ενώ πειραματιζόταν κάνοντας συνδυασμούς με μορφίνη και άλλα προϊόντα. Κάποια στιγμή σταμάτησε τα πειράματα γιατί θεώρησε πως δεν είχε καμί φαρμακευτική αξία.

23 χρόνια μετά, ένας άλλος χημικός, ο Φελιξ Χόφμαν που εργαζόταν στην Bayer, την ανακάλυψε για ακόμα μια φορά προσπαθώντας να φτιάξει κωδεΐνη. Μάλιστα είδε ότι πρόκειται για μια χημική ένωση πολύ πιο δυνατή από την μορφίνη και ενημέρωσε τον διευθυντή του για την ανακάλυψη. Παράτησαν αμέσως τις έρευνες για ένα άλλο φάρμακο, την ασπιρίνη, και αφοσιώθηκαν στη ηρωίνη.

Η πρώτη σύνθεση του Ράιτ, ήταν γνωστή στον διευθυντή των εργαστηρίων, Χάινριχ Ντρέσερ, αλλά συνειδητά την αγνόησε. Διέδωσε ότι η ανακάλυψη έγινε από την Bayer και ξεκίνησε λίγο καιρό μετά τα πειράματα σε ζώα. Μετά σε ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και ο εαυτός του. Τα πειράματα θεωρήθηκαν επιτυχή. Η ηρωίνη παρουσιάστηκε σε γιατρούς ως ένα θαυματουργό φάρμακο, που ήταν δέκα φορές πιο αποτελεσματικό από την μορφίνη, αλλά δεν προκαλούσε εθισμό! Προωθήθηκε δε για αντιμετώπιση ασθενειών που εκείνη την εποχή ήταν σε έξαρση, όπως η πνευμονία και η φυματίωση.

Το φάρμακο που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε ήταν η μορφίνη, αλλά θεωρήθηκε πολύ εθιστική. Ο Ντρέσερ είχε βρει τον «αντικαταστάτη» της. Ηρωίνη, καθόλου εθιστική. Ήταν μια φαρμακευτική επανάσταση για εκείνη την εποχή. Η ηρωίνη βγήκε στην αγορά το 1898, ως υποκατάστατο της μορφίνης. Μέσα σε έναν χρόνο, έκανε τρλεές πωλήσεις. Για 15 χρόνια, μέχρι και το 1913, πωλούνταν νόμιμα από τα φαρμακεία σε 23 χώρες, ως ένα μη εθιστικό υποκατάστατο της φοβερής μορφίνης. Το πρώτο έτος κυκλοφορίας της, λέγεται ότι παράχθηκε περισσότερος από ένας τόνος φαρμάκου.

Χρησιμοποιήθηκε ως σιρόπι για τον βήχα και για άλλες παθήσεις, αλλά κυρίως στην αποκατάσταση μορφινομανών, ώστε να απεξαρτηθούν από την μορφίνη με την χρήση ηρωίνης!

Λίγο καιρό αργότερα αποδείχθηκε πως η Bayer είχε κάνει ένα φρικτό λάθος, για την διαφήμιση της ηρωίνης ως ενός μη εθιστικού φαρμάκου. Η ηρωίνη όχι μόνο δρούσε πιο γρήγορα από την μορφίνη, αλλά αποδείχθηκε και πιο εθιστική. Παρόλ’ αυτά η νόμιμη κυκλοφορία του φαρμάκου δεν σταμάτησε μέχρι το 1913. Από τότε που απαγορεύτηκε, όλοι ξέρουμε πάνω κάτω κάτω την πορεία που διέγραψε ως παράνομο ναρκωτικό και για το ότι ευθύνεται για εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως.