Το Σαν Πέδρο αποτελεί την πιο παράξενη φυλακή που υπάρχει στον κόσμο για πολλούς και διάφορους λόγους. Τίποτα από όσα συμβαίνουν εκεί μέσα δεν έχουν σχέση με τον κλασικό τρόπο λειτουργίας των υπόλοιπων φυλακών του πλανήτη.

Μην πάει όμως ο νους σας στο κακό, καθώς το Σαν Πέδρο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πρότυπο σωφρονιστικού ιδρύματος, αλλά και γενικά κοινωνίας. Η καθημερινότητα των ανθρώπων αυτών πρόκειται να σας εκπλήξει πραγματικά.

Η εν λόγω φυλακή βρίσκεται στη δυτική Βολιβία, στην πόλη Λα Παζ, κοντά στις Άνδεις και αρκετά ψηλά, αφού φτάνει σε υψόμετρο τα 3.500 μέτρα περίπου.

Επιπλέον, αποτελεί τη μεγαλύτερη φυλακή της χώρας, καθώς φιλοξενεί περισσότερους από 2.400 τρόφιμους.

Φαίνεται ότι η ασφάλεια εκεί είναι κάτι περιττό, αφού οι φύλακες επεμβαίνουν πολύ σπάνια, κυρίως σε περιπτώσεις αποδράσεων, ενώ αυτοί υπάρχουν μόνο εξωτερικά. Το καλύτερο της υπόθεσης όμως είναι ότι το Σαν Πέδρο λειτουργεί με τη διοίκηση των κρατουμένων, αφού αυτοί εκλέγουν το δήμαρχο τους, καθώς και ένα συμβούλιο αποτελούμενο από 9 αντιπροσώπους, ένας από το κάθε τμήμα του.

Οι τρόφιμοι ψηφίζουν ανά τακτά διαστήματα νέους συμβούλους, με σκοπό πάντα τη βελτίωση της φυλακής, ενώ πολλοί από αυτούς μένουν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους εκεί. Μάλιστα, πρόσφατη απογραφή, έδειξε ότι διαμένουν 200 παιδιά στη φυλακή.

Προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία των παιδιών, αφού όπως σε κάθε τέτοιο ίδρυμα έτσι και εκεί, φιλοξενούνται μεταξύ άλλων βιαστές και παιδόφιλοι, αυτοί ζουν απομονωμένοι σε άλλο τμήμα και συχνά καταλήγουν πνιγμένοι στην πισίνα του Σαν Πέδρο, αφού αντιμετωπίζονται με πολύ άσχημο και βίαιο τρόπο από τους υπόλοιπους κρατούμενους.

Ακόμα, όταν κάποιος εισέλθει σαν τρόφιμος εκεί, θα πρέπει να πληρώσει ένα φόρο και να νοικιάσει το κελί του είτε από τον δήμαρχο, είτε από τον "ανεξάρτητο μεσίτη".

Από τα πιο ενδιαφέροντα όμως στην ιστορία, είναι και το γεγονός ότι τα τμήματα της φυλακής χωρίζονται ανάλογα με τις κοινωνικές τάξεις των ανθρώπων. Αυτοί δηλαδή που είναι φτωχοί, δυστυχώς μένουν μαζί με άλλου 4 στο κελί, ενώ οι πολιτικοί και οι έμποροι ναρκωτικών έχουν τα "La Posta", που είναι τα πιο πολυτελή κελιά και διαθέτουν μπανιέρα, καλωδιακή τηλεόραση και κουζίνα.

Άλλο ένα από τα καλά του Σαν Πέδρο είναι ότι κανείς από τους κρατούμενους δε χάνει την επαγγελματική του ιδιότητα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να εξασκεί τη δουλειά του κανονικά και να κερδίζει χρήματα, για να πληρώνει το κελί και τις ανάγκες του.

Ένας άλλος τρόπος που βγάζουν πολλά χρήματα οι τρόφιμοι είναι τα στοιχήματα και ο τζόγος που στήνουν οι ίδιοι αναμεταξύ τους, αγγίζοντας ποσά μέχρι και 20.000 δολαρίων.

Όσον αφορά τη διακίνηση ναρκωτικών, μιας και αφορά θέμα κάθε φυλακής, στο Σαν Πέδρο οι κρατούμενοι μπορούν να αγοράσουν την πιο καθαρή κοκαΐνη της Βολιβίας.

Το πιο παράξενο όλων όμως, είναι ότι αυτή η φυλακή θεωρείται τουριστικό αξιοθέατο και από το 1990 έχει ανοίξει τις πόρτες της στους τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα.

Βέβαια, η ξενάγηση εκεί είναι παράνομη, όμως οι φύλακες δέχονται φιλοδωρήματα από τον κόσμο και τον βάζουν κρυφά εκεί, δείχνοντας του τον ξεχωριστό και μοναδικό κόσμο της.