Ο μύθος του Κόμη Δράκουλα, βασίζεται σε κάποια αληθινά γεγονότα, από την ζωή του Βλαντ Τέπες, του ηγέτη της Βλαχίας που βασάνιζε τους Οθωμανούς και τους παλούκωνε για να τρομάξει όσο περισσότερο γινόταν τον εχθρό. Γι' αυτό είχε και το προσωνύμιο, ο Παλουκωτής. Η δίψα για αίμα και το παλούκωμα βρίσκεται στις ιστορίες του Δράκουλα. Βέβαια, η αθανασία και η ευαισθησία στο ήλιο, αποτελεί αποκύημα της φαντασία του Bram Stoker.

Ο Βλαντ Τέπες γεννήθηκε στην Τρανσυλβανία το 1431. Ο πατέρας του υπηρετούσε τότε στο Τάγμα του Δράκου, Dracul στα ρουμάνικα, οπότε από μικρό τον φώναζαν, Δράκουλα, από το drac και το άρθρο ul. 

Ο πατέρας του παρά τις διαμάχες, κάποια στιγμή συμμάχησε με τους Οθωμανούς, για να πάρει την ηγεσία της Βλαχίας. Οι Οθωμανοί, του ζήτησαν να τους δώσει τους δυο γιους του ως όμηρους, για να τον ελέγχουν. Ο Βλάντ και ο Ραντού έγινα αιχμάλωτοί τους. Παρόλ. αυτά ζούσαν σαν ευγενείς, αν και παρακολουθούνταν στενά. Ο Ραντού προσαρμόστηκε και του άρεσε περισσότερο ο οθωμανικός τρόπος ζωής. Ο Βλάντ όμως δεν ξέχασε ποτέ ότι ήταν εκβιαστικά αιχμάλωτος.

Όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε αφέθηκε ελεύθερος. Επέστρεψε στην Βλαχία και ορκίστηκε πως θα πάρει την θέση του πατέρα του. Αλλά για να το κάνει αυτό έπρεπε να δώσει πολλές μάχες. Πολεμούσε για εννέα χρόνια, όταν στα 25 του, κατάφερε να γίνει ηγέτης της Βλαχίας.

Από το 1460, άρχισε η διαμάχη του με την Οθωμανική αυτοκρατορία. Αρνήθηκε να πληρώσει φόρο στον Σουλτάνο, κάρφωσε τα τουρμπάνια στα κεφάλια των απεσταλμένων του και πήρε με τον στρατό του γη που ανήκε στους Τούρκους.

Ο Μωάμεθ ο Β' έστειλε τον Χαμζά Πασά με 1.000 άντρες. Ο Βλάντ Τέπες τους έστησε ενέδρα και αφού κέρδισε την μάχη, παλούκωσε 1.001 κεφάλια. Μέχρι τον χειμώνα του 1462, το έκανε σε ακόμα 23.884 Τούρκους, όπως έγραψε στον βασιλιά της Ουγγαρίας, «πέρα από αυτούς που κάψαμε μες στα σπίτια τους, ή τους Τούρκους που σκότωσαν οι στρατιώτες». Ο Μωάμεθ απάντησεστέλνοντας 100.000 άντρες. Ο Τέπες αποφάσιε να κάνει ανταρτοπόλεμο, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στου Οθωμανούς. Όμως παρά τις μεγάλες απώλειες, κατάφεραν να φτάσουν στην πρωτεύουσαν της Βλαχίας, στο Ταργκοβίτσε.

Εκεί, είδαν ένα απίστευτο θέμα. Ο Βλάντ Τέπες είχε στολίσει ένα τεράστιο λιβάδι, με παλουκωμένα κορμιά Οθωμανών. Το μέρος αυτό ονομάστηκε το «Το δάσος των παλουκωμένων». Από την τρομάρα τους, οι Τούρκοι έφτασαν μέχρι την Κωνσταντινόπυπολη με τα πόδια. Ο Μωάμεθ σκεφτόταν να παρατήσει την Βλαχία και η νίκη του Βλάντ Τέπες έμοιαζε οριστική.

Φανταστική απεικόνιση του «Δάσους των παλουκωμένων»

Το τελευταίο χαρτί του Σουλτάνου ήταν ύπουλο. Κι αυτό δεν ήταν άλλο από τον αδελφό του, τον Ραντού, ο ποίος είχε γίνει γενίτσαρος. Ο στρατός του είχε πλέον κουραστεί με τις μάχες και πήγε με τον αδερφό του. Στράγηκε για βοήθεια στον άλλοτε σύμμαχό του, αλλά ο βασιλιάς της Ουγγαρίας του γύρισε την πλάτη. Τον συνέλαβε και τον φυλάκισε για δέκα χρόνια. Όταν βγήκε προσπάθησε να καταλάβει και πάλι την ηγεσία, αλλά το 1476, προδόθηκε ξανά από τους δικούς του και δολοφονήθηκε. Το κεφάλι του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Ο μύθος του Κόμη Δράκουλα, γεννήθηκε μέσα στο μυαλό του Ιρλανδού Bram Stoker, όταν έμαθε την ιστορία του Βλαντ του Παλουκωτή, που βουτούσε το ψωμί του στο αίμα τον εχθρων του και μετά το έτρωγε. Από τότε, ο μύθος των βρυκολάκων έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει εμπνεύσει πάρα πολλούς συγγραφείς.

Το κάστρο του Βλάντ Τέπες στην Τρανσυλβανία