Ανακαίνιζε το ιστιοπλοϊκό του επί 5 χρόνια και όταν τελείωσε... βυθίστηκε!
Χρόνος και λεφτά ξοδεύτηκαν, αλλά το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό
Δημοσίευση 8/7/2017 | 00:29
Μερικές φορές η ζωή έχει αρκετούς αποτελεσματικότατους τρόπους να σε κάνει να τρως τα μούτρα σου. Και ότι και να κάνεις και φυσικά, χωρίς κανέναν προφανή λόγο, θα στα φέρει άσχημα και δεν θα σε ρωτήσει ποτέ.
Ένα παράδειγμα που υποδεικνύει μια τέτοια στιγμή είναι αυτό του Richard Ogilvy, που η γκαντεμιά του πρόσφατα χτύπησε κόκκινο. Ο Ogilvy αγόρασε ένα μισοδιαλυμένο ιστιοπλοϊκό σκάφος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου πριν από δέκα περίπου χρόνια. Είχε σκοπό να το ανακαινίσει και να μπορεί να βγει στις ανοιχτές θάλασσες,πραγματοποιώντας το όνειρο του.
Ξεκίνησε λοιπόν να το ανακαινίζει ύστερα από πέντε χρόνια και για άλλα πέντε χρόνια, με σκληρή δουλειά, προσπαθούσε να το σουλουπώσει. Όταν όμως τελείωσε, μέσα σε λίγα λεπτά το όνειρο (και το σκάφος) βυθίστηκε!
Ο 75χρονος ξεκίνησε την ανακαίνιση το 2013. Περνούσε περισσότερες από οκτώ ώρες την ημέρα προσπαθώντας να φτιάξει την μηχανή, να γυαλίσει το ξύλο και γενικά να κάνει ό, τι μπορεί για να μπορέσει κάποια στιγμή να συμπλεύσει μαζί του.
Το προηγούμενο Σάββατο, το σκάφος ήταν έτοιμο να πέσει στην θάλασσα και να ξεκινήσει το ταξίδι του στην Βόρεια Θάλασσα. Όμως ο 75χρονος και οι δυο γιοί του, είδαν αντ' αυτού το σκάφος να βυθίζεται.
“Θα ήθελα πολύ να έμενε στην επιφάνεια. Ένα σκάφος είναι πολύ πιο όμορφο όταν επιπλέει”, είπε αστειευόμενος ο Richard Ogilvy. “Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για εμάς, όταν το βάλαμε στο νερό. Ευτυχώς, αφού βυθίστηκε, καταφέραμε να το βγάλουμε πάλι έξω. Όταν σε λίγο καιρό καταφέρουμε επιτέλους να αποπλεύσουμε, θα κάτσουμε στο κατάστρωμα, θα πιούμε μερικές μπύρες και θα γελάμε”, λέει απτόητος από την κακοτυχία του.
Ο 75χρονος δεν θέλησε να αποκαλύψει πόσα λεφτά ξόδεψε για το εγχείρημά του. Κι αυτό γιατί δεν θέλει να μάθει η σύζυγός το ποσό που έδωσε αρχικά και όλα όσα προστέθηκαν στην συνέχεια.
“Προσπαθώ να κάνω το σκάφος να επιπλεύσει στην παλίρροια αυτόν τον καιρό. Η παλίρροια έρχεται την νύχτα και πρέπει να προσέξω να μην πλημμυρίσει ξανά η μηχανή. Οπότε τώρα κοιμάμαι στο λιμάνι, μέσα στο αυτοκίνητό μου. Τέσσερις μέρες έχουν περάσει και μπορώ να πω ότι κοιμάμαι καλά”.
Το λέει η ψυχούλα του πάντως...