Φτάνοντας στον κόλπο της Βουλιαγμένης και αφού διασχίσεις τον κατάφυτο δρόμο με τους φοίνικες που παραπέμπει σε τροπικό νησί, έχεις την αίσθηση πως έφτασες σε ένα καταφύγιο, όπου μπορείς να κρυφτείς από τον θόρυβο και την καθημερινότητα.

Μοιάζει με ένα μικρό λιμάνι, παρόμοιο με εκείνα που υπάρχουν σε μικρά νησάκια, όπου μπορείς να κάνεις τα πάντα, διανύοντας πολύ μικρή απόσταση. Μια βόλτα στον πεζόδρομο του Λαιμού, όπου οι περίοικοι το έλεγαν “Μαϊάμι”, ένα μπάνιο στην πλαζ, που παραμένει ανοιχτή όλο τον χρόνο, ή ακόμα και στην πανέμορφη και παραδεισένια λίμνη της, από την οποία πήρε το όνομα της η περιοχή, αφού δημιουργήθηκε ύστερα από καθίζηση του εδάφους.

Το ηλιοβασίλεμα είναι μοναδικό και νομίζεις πως διαρκεί για ώρες, μεχρι να χαθεί ο ήλιος πίσω από την χερσόνησο. Για να το δεις καλύτερα, μπορείς να κάνεις μια βόλτα μέχρι την “Φασκομηλιά”, που βρίσκεται στον λόφο πάνω από την λίμνη.

Ο χρόνος περνάει πιο αργά και θαρρείς πως ξαφνικά έχεις βρεθεί πολύ μακριά. Πως όλα στην ζωή μπορούν να γίνουν όμορφα με λίγη φαντασία. Και έτσι, μια βόλτα στην Βουλιαγμένη γίνεται μια γρήγορη και όμορφη απόδραση, που θα σε μεταφέρει σέ ένα “νησί” λίγο έξω από το κέντρο της Αθήνας.