Ο Jim Morrison βρισκόταν με τη φίλη του Pamela Courson στο Παρίσι, το 1971, όπου δυστυχώς έμελλε να είναι ο τελευταίος τόπος που επισκέφθηκε, αφού εκεί έχασε τη ζωή του.

Εκείνη την περίοδο θεωρούταν καταζητούμενος στις ΗΠΑ, αφού κατηγορούταν για προσβολή της δημοσίας αιδούς, ενώ είχε αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας, αποζητώντας την ηρεμία και την αφοσίωση στην ποίηση.

Ο ίδιος συνήθιζε να περπατά ατελείωτες ώρες στους δρόμους και τα στενά της πόλης του φωτός, ενώ σύχναζε σε μέρη όπου συγκεντρώνονταν οι πρεσβευτές των γραμμάτων και των τεχνών του γαλλικής πρωτεύουσας. Τραγική ειρωνεία, ο θαυμασμός του για τον Oscar Wilde, ο οποίος πέθανε στο Παρίσι και τάφηκε στο νεκροταφείο, όπου θα γινόταν και η τελευταία κατοικία του Morrison.

Δυστυχώς όμως, η έμπνευση που έψαχνε δεν ερχόταν, ενώ το νέο περιβάλλον στο νέο περιβάλλον του δε μπορούσε να προσαρμοστεί εύκολα, με αποτέλεσμα η απογοήτευση που ένιωθε για τον εαυτό του να μεγαλώνει.

Το ποτό έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του, φτάνοντας σε σημείο να καταναλώνει μέχρι και δύο μπουκάλια ουίσκι τη μέρα.

Έτσι ακριβώς ήταν και η ημέρα πριν πεθάνει. Στις 2 Ιουλίου του 1971, ένας καλός του φίλος από το πανεπιστήμιο τον επισκέφθηκε και μαζί βγήκαν βόλτα, όμως όπως εκείνος είχε αναφέρει, ο Morrison ήταν πολύ χλωμός, τον έπιανε συνεχώς λόξιγκας και ήταν ανήσυχος.

Μετά τη βόλτα τους, εκείνος γύρισε στο σπίτι με τη σύντροφο του, όπου δοκίμασαν ηρωίνη, ενώ παράλληλα έκαναν και χρήση άλλων ναρκωτικών. Σε κάποια στιγμή, η Pamela βρήκε τον Morrison να φτύνει αίμα στη μπανιέρα, όταν όμως τον ρώτησε αν χρειάζεται γιατρό εκείνος της είπε ότι ένιωθε καλύτερα.

Το επόμενο πρωί ο 27χρονος καλλιτέχνης βρέθηκε από τη φίλη του νεκρός μέσα στη μπανιέρα, ενώ τάφηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο νεκροταφείο «Pere Lachaise», του Παρισιού.

Στον τάφο του, χαράχτηκε η επιγραφή «Κατά τον δαίμονα εαυτού», η οποία αντιπροσώπευε ακριβώς τον νεαρό μουσικό, που ποτέ του δεν ακολούθησε τα στερεότυπα της κοινωνίας και πάντα έκανε αυτό που θεωρούσε σωστό. Ήταν ένας άνθρωπος που έζησε πραγματικά όπως ήθελε.

Επειδή στην κηδεία του δεν εμφανίστηκε κανένας και όλα έγιναν ταχύτατα πολλοί πίστεψαν ότι επρόκειτο για ψέμα, ώστε ο Morrison να κάνει μια νέα αρχή. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένες θεωρίες διαψεύστηκαν και μέχρι σήμερα, το όνομα αποτελεί σύμβολο της επανάστασης.