Μια χώρα που έδιωχνε τους νέους, μια χώρα που είχε ανάγκη από εργατικά χεριά. Έτσι ξεκίνησε η μεγαλύτερη μετανάστευση ενεργού πληθυσμού από την Ελλάδα προς την Αυστραλία. Καράβια γεμάτα Έλληνες που έψαχναν μια ευκαιρία για να δημιουργήσουν και να αποδείξουν την αξία τους. έφθασαν στη μακρινή Αυστραλία, αλλάζοντας εντελώς τη χώρα.

Οι Αυστραλοί ήταν οικογενειάρχες, με πολύ λιτή ζωή, προσηλωμένοι στην εργασία. Ο πλούτος που συσσωρεύθηκε στη χώρα, ταυτόχρονα με την μετανάστευση κόσμου από τις πληθωρικές χώρες της Μεσογείου, έφερε μια τεράστια αλλαγή στο τρόπο ζωής των Αυστραλών. Οι φωνακλάδες Ιταλοί, οι γλετζέδες Έλληνες, οι χορευταράδες Ισπανοί γέμισαν με ήχους και χρώματα τη μονότονη ζωή στο νησί. Μετά το πρώτο σοκ των ντόπιων, η ενσωμάτωση των μεταναστών έγινε γρήγορα και ανώδυνα.

Οι Έλληνες άνοιξαν δικά τους καταστήματα, μεταφέροντας τη νυχτερινή ζωή της Ελλάδος στο νησί, οι Ιταλοί άλλαξαν τη διατροφή των Αυστραλών, και σύντομα οι Αυστραλοί από σπιτόγατοι έγιναν νυχτοπούλια.

Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Herald Sun, έγραφε:

«Επισκεφτείτε το προάστιο Oakleigh στα νοτιοανατολικά της Μελβούρνης και είναι πιθανό να μυρίσετε αρνάκι στη σούβλα και γλυκά -δύσκολα να προφέρετε- (γαλακτομπούρεκο κανείς;) στο δρόμο.

H Μελβούρνη μοιάζει όλο και περισσότερο με τον Πειραιά, το μπουζούκι ακούγεται παντού, το όπα γίνεται η αγαπημένη λέξη των ντόπιων. Η μεγαλύτερη όμως αλλαγή ήρθε όταν οι Ελληνίδες νύφες έφθασαν με τα πλοία στην Αυστραλία. Οι ήρεμοι Αυστραλοί, μαθαίνουν τι θα πει ελληνίδα γυναίκα, ενθουσίαζονται και αρχίζουν να ζουν σαν Έλληνες.

Το παράδειγμα της Αυστραλίας, μπορεί να γίνει οδηγός για όλο το κόσμο, για το πόσο αρμονικά μπορούν να ζήσουν ντόπιοι και μετανάστες. Πόσο ευεργητικό είναι και για τις δύο πλευρές, όταν αντιμετωπιστούν με σεβασμό και ανεκτικότητα οι νέες ψυχές που θα φτάνουν σε μια πατρίδα.