Νύχτα βροχερή στο Μνημείο Του Άγνωστου Στρατιώτη. Μια γυναίκα, στέκεται μπροστά στον εύζωνο γιο της που κάνει σκοπιά. Σαν γνήσια ελληνίδα μάνα, υστερική και βαθιά τρυφερή, του μιλάει «σαν μάνα… και σαν κοπέλα…» προσπαθώντας να γεφυρώσει όσα τους χωρίζουν… Από την μια η αγωνία της μάνας… κι από την άλλη το αδιέξοδο μιας νεολαίας που θέλει να ζήσει αλλά δεν ξέρει πως… Και πίσω απ όλα αυτά κρύβεται μια αλήθεια… εντελώς απρόβλεπτη.

Σε Σκηνοθεσία Αλέξανδρου Σταύρου

Του Βασίλη Κατσικονούρη