Φεβρουάριος 1994, ώρα 3.00 μ.μ η πλατεία Συντάγματος θυμίζει σκυλάδικο στην επαρχία, σκυλάδικο σε μεγάλες δόξες, που οι ζημιές κάνουν αίσθηση. Η ιστορική πλατεία γεμίζει με γαρδένιες, και με μουσική στη διαπασών, με τον Άγνωστο Στρατιώτη να θέλει να χτυπήσει παλαμάκια, αλλά να το καταπνίγει.

Ήταν η αντίδραση της νεολαίας της χώρας μας στο νόμο που απαγόρευε στα νυχτερινά μαγαζιά να λειτουργούν μετά τις 2.00 μ.μ. Από τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους, κανένας νόμος δεν προκάλεσε τέτοια αναταραχή όσο ο περίφημος νόμος Παπαθεμελή. Ίσως να τον συναγωνίστηκε ο νόμος που απαγόρευε την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, επί εποχής Χριστόδουλου.

Ο νόμος είχε στόχο να σταματήσει την ηχορύπανση στο κέντρο των πόλεων, και απαγόρευε οποιαδήποτε αναπαραγωγή μουσικής μετά τις 2.00 μ.μ. Η εφαρμογή του έφερε πραγματική επανάσταση στη χώρα των γλετζέδων Ελλήνων. Η Αστυνομία σφράγιζε τα μαγαζιά, και οι θαμώνες των νυχτερινών μαγαζιών υπερασπιζόταν το δικαιώμα τους να μην γυρνούν σπίτι νωρίς.

Εικόνες τραγελαφικές, και στιγμιότυπα που όποιος τα έζησε δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ο ελληνικός λαός βρήκε αφορμή να επαναστατήσει και τίποτα δεν θα τον σταματούσε. Αντάρτικα, με συγχωρείτε παρασύρθηκα, παράνομα νυχτερινά μαγαζιά ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια στη βροχή και οι νυχτόβιοι δεν συμμορφωνόταν.

Ήταν η θρυλική εποχή που το επάγγελμα του αυτοφωράκια αμοιβόταν καλύτερα από golden boy σε τράπεζα.Το δαιμόνιο του Έλληνα άφησε εποχή. Τα μπουζουξίδικα μόλις η Αστυνομία έφτανε για έλεγχο είχε έτοιμα μαγειρεμένα φαγητά, έκλεινε τη μουσική, έβαζε τα πιάτα μπροστά στους πελάτες, και έτσι απέφευγαν το σφράγισμα της επιχείρησης. Μόλις η αστυνομία απομακρύνονταν, τα κλαρίνα έπαιρναν φωτιά.

Ο νόμος αποσύρθηκε γρήγορα και οι επαναστάτες παρέδωσαν τα όπλα. Οι λουλουδούδες δικαιώθηκαν....