Σε αντίθεση με τους περισσότερους αναγνώστες του Playboy στη δεκαετία του '70, κάποιοι το διάβαζαν σίγουρα για τα άρθρα: οι τυφλοί συνδρομητές του περιοδικού.

Και παρόλο που το περιεχόμενο των φωτογραφιών χάθηκε... στη μετάφραση, η έκδοση αυτή είχε καμπύλες σε όλα τα σωστά σημεία - ήταν άλλωστε γραμμένη με τον κώδικα Μπράιγ.

Το Playboy, το οποίο είχε τον προϋπολογισμό και την διάθεση να επιδείξει μεγάλα ονόματα στη δημοσιογραφία, ήταν μια σημαντική πηγή καινοτομιών και πληροφοριών στη δεκαετία του '70.

Η αρχική έκδοση περιελάμβανε άρθρα σχετικά με τα πάντα, από εκστρατείες πολιτικών δικαιωμάτων μέχρι και υποψήφιους πολιτικούς- μαζί με όλα τα υπόλοιπα φυσικά- και τότε η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου άρχισε να χρηματοδοτεί την παραγωγή μιας έκδοσης Μπράιγ.

Μια δεκαετία αργότερα όμως ένας Ρεπουμπλικανός από την Τζόρτζια, ο Mack Mattingly, ξεκίνησε μια σταυροφορία κατά του "Braille Playboy" που τελικά οδηγήθηκε σε ομοσπονδιακό δικαστήριο.

Η συζήτηση που ακολούθησε, άνοιξε μια τεράστια κουβέντα σε εθνικό επίπεδο, για την ποpνογραφία, την προσβασιμότητα και το δικαίωμα για όλους να έχουν πρόσβαση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η Εθνική Βιβλιοθήκη για Τυφλούς όμως συνέχισε να δημοσιεύει το Playboy από το 1986.