Πολλές είναι οι στυγερές δολοφονίες που έχουν γίνει στο παρελθόν σε ολόκληρο τον κόσμο. Αρκετές από αυτές έχουν γίνει με απίστευτη ωμότητα, σε βαθμό που δεν μπορεί να το κατανοήσει ο υγιής ανθρώπινος νους. Όλες είναι φυσικά δολοφονίες και αφαιρούν μια ανθρώπινη ζωή. Αλλά κάποιες φορές ο τρόπος δείχνει πόσο άρρωστο μπορεί να γίνει το ανθρώπινο μυαλό...
Στην περίπτωση του James Patterson Smith, το μυαλό ως ανθρώπινο παύει να υφίσταται. Γεννήθηκε το 1948 και παντρεύτηκε σε ηλικία 22 ετών. Δέκα χρόνια αργότερα η σύζυγός του τον χώρισε, επειδή ήταν πολύ βίαιος μαζί της. Αμέσως μετά, και για τα επόμενα δυο χρόνια, έκανε σχέση με την 20χρονη Tina Watson. Την μετέτρεψε σε «σάκο του μποξ», χτυπώντας την ανελέητα και επανειλημμένα, ακόμα και όταν έμεινε έγκυος με το παιδί του. Όταν προσπάθησε να την πνίξει ενώ εκείνη έκανε μπάνιο, αποφάσισε να αποδράσει, ευτυχώς με επιτυχία.
Το 1983, βρήκε ακόμα ένα θύμα για να εξασκεί την αρρωστημένη του έλξη προς την βία. Η 15χρονη Wendy Mottershead, παρασύρθηκε σε μια σχέση μαζί του, γεμάτη βία και άλλη μια απόπειρα πνιγμού. Η 15χρονη κατάφερε να ξεφύγει και αυτή από τα χέρια του ζωντανή.
Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1993, θα γνωρίσει την 14χρονη Kelly Anne Bates. Η νεαρή κοπέλα τότε πήγαινε στο σχολείο και δυο χρόνια αργότερα μετακόμισε στο σπίτι του Smith. Οι γονείς της δεν το ήξεραν, αλλά όταν ξεκίνησαν να ζουν μαζί, η μητέρα της θέλησε να τον γνωρίσει. Όταν τον είδε, όπως είπε αργότερα, ανατρίχιασε. «Προσπάθησα να κάνω τα πάντα για να την πάρω μακριά του», είπε.
Μετά από μια μικρή περίοδο χωρισμού, επέστρεψε στο σπίτι του Smith τον Νοέμβριο του 1995. Οι γονείς άρχισαν να παρατηρούν μελανιές σε πρόσωπο και σώμα, αλλά η Kelly τους έλεγε πως οφείλονταν σε ατυχήματα. Τον επόμενο μήνα παραιτήθηκε από την δουλειά της και οι γονείς της δεν την ξαναείδαν. Όσες φορές προσπάθησαν να την δουν, ο Smith τους έλεγε πως λείπει από το σπίτι.
Στις 17 Απριλίου του 1996, ο Smith πήγε στην αστυνομία. Εκεί, ομολόγησε στους αστυνομικούς, ότι το προηγούμενο βράδυ έπνιξε κατά λάθος(!) την κοπέλα του και ότι δεν κατάφερε να την σώσει. Οι αστυνομικοί τον κράτησαν στο τμήμα και περίμεναν να δουν ένα πτώμα που πέθανε από ασφυξία.
Αυτό που είδαν όμως στο διαμέρισμα του Smith, δεν το είχαν ξαναδεί ποτέ. Το γuμνό πτώμα της 17χρονης τότε κοπέλας βρισκόταν στο κρεβάτι. Το αίμα της υπήρχε σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού και το σώμα της είχε υποστεί περισσότερους από 150 τραυματισμούς, έχοντας ζήσει 4 εβδομάδες φριχτών βασανιστηρίων. Οι αστυνομικοί δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, ενώ μερικοί από αυτούς δεν μπόρεσαν να σταθούν στο σπίτι. Ο υπεύθυνος της έρευνας και ο ιατροδικαστής είπαν ακριβώς το ίδιο πράγμα: τόσα χρόνια στο επάγγελμα, δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ κάτι τόσο τρομακτικό όσο αυτό.
Οι γονείς της Kelly Anne Bates το 2015
Οι τραυματισμοί από τα βασανιστήρια ήταν πολλοί. Είχε καεί στα οπίσθια και στο αριστερό της πόδι, είχε σημάδια από σίδερο στον δεξιό γοφό της, είχε υποστεί πολλαπλές μαχαιριές από μαχαίρι, ψαλίδι και πιρούνι ακόμα και μέσα στο στόμα της, ενώ τα χέρια της είχαν αχρηστευτεί από τα χτυπήματα. Όμως ο Smith δεν σταμάτησε εκεί. Τα αυτιά και η μύτη της είχαν υποστεί ακρωτηριασμό, ενώ της είχε βγάλει και τα μάτια πέντε ημέρες πριν τον θάνατό της!
Με την δημοσιοποίηση του ειδεχθούς εγκλήματος, όλοι αναρωτήθηκαν γιατί η Kelly δεν έφυγε από το σπίτι του. Πολλοί βρήκαν λανθασμένα απάντηση στην κάτω του μετρίου νοημοσύνη της 17χρονης. Όμως αυτή δεν είναι η εξήγηση. Ο θάνατός της δεν οφείλεται στο ότι δεν ήταν αρκετά έξυπνη για να φύγει, αλλά στο ότι δεν είχε αυτή την επιλογή.
Στο Μάντσεστερ, είχε ήδη αρχίσει η συζήτηση για το αν μια ισόβια κάθειρξη φτάνει για να τιμωρήσεις ένα τέτοιο έγκλημα. Στην δίκη, ο Smith ισχυρίστηκε πως δεν είναι ένοχος. Είπε ότι ήταν η Kelly εκείνη που τον προκαλούσε να της κάνει κακό. Στις 19 Νοεμβρίου του 1997, το δικαστήριο τον καταδίκασε χωρίς ελαφρυντικό σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς δικαίωμα αναστολής για τουλάχιστον 20 χρόνια (μέχρι την προσεχή Κυριακή δηλαδή). Μάλιστα, οι δικαστές δέχθηκαν να δουν τις φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος μόνο με την παρουσία ψυχολόγου. Τα ΜΜΕ της εποχής αλλά και μεταγενέστεροι εγκληματολόγοι, θεωρούν το έγκλημα του James Patterson Smith, ως το πιο απάνθρωπο στην ιστορία.