H πόλη Snowtown στα βόρεια της Αδελαΐδας στην Αυστραλία, δεν είχε απασχολήσει ποτέ τις αρχές για λόγους εγκληματικότητας. Δεν υπήρχαν καταγεγραμμένοι φόνοι, ενώ και τα μικροεγκλήματα κινούνταν σε μικρά νούμερα.

Το 1999 όμως η είδηση ότι βρέθηκαν πτώματα μέσα σε βαρέλια, κατακρεουργημένα, μερικά εξ αυτών χωρίς δέρμα, προκαλεί σοκ και αποτροπιασμό, στη τοπική κοινωνία αλλά και σε όλη την Αυστραλία.

Ένας εκ των 4 δολοφόνων και εγκέφαλος αυτής της νοσηρής συμμορίας, ήταν ο ελληνικής καταγωγής Τζέιμς Βλασσάκης. Για να διαπιστώσετε το μέγεθος της επιρροής στη κοινή γνώμη, από τις λεπτομέρειες των εγκλημάτων, η πόλη δεν δέχθηκε κανένα επισκέπτη για διάστημα 6 μηνών. Μετά αποφασίστηκε η μετονομασία της πόλης.

12 θύματα στο χρονικό διάστημα 1992-1999, μεταξύ των οποίων και τα δύο αδέλφια του Βλασσάκη. Ο στυγερός δολοφόνος είχε πέσει θύμα κακοποίησης από τον αδελφό ενός από τους συμμαθητές του, και από τότε μισούσε τους παιδόφιλους και τους ομοφυλόφιλους.

Τις ίδιες εμπειρίες είχε και ένα άλλο μέλος της συμμορίας, που ήταν και ο σύντροφος της μητέρας του, μετά το διαζύγιο με το βιολογικό του πατέρα. Τότε άρχισαννα στοχεύουν σε όσους πίστευαν ότι ήταν ομοφυλόφιλοι.

Η παρέα σκότωνε μόνο πολύ κοντινά τους πρόσωπα. Τη γυναίκα ενός εκ των δολοφόνων, τον ανιψιό του ίδιου, όπως και το συνεργάτη του που μοιραζόταν το ίδιο γραφείο. Ο Βλασσάκης πρότεινε τα δύο του αδέλφια, γιατί δεν ήταν πολύ αρρενωποί.

Δεν σκότωναν απλά, πρώτα βασάνιζαν για ώρες τα θύματα και από αυτά αντλούσαν ευχαρίστηση. Κάψιμο δέρματος, ηλεκτροσόκ στα γεννητικά όργανα, κρέμασμα σε δέντρα, ήταν μόνο μερικά από τα βασανιστήρια που χρησιμοποιούσαν.

Η δίκη των δολοφόνων κράτησε ένα χρόνο και θεωρήθηκε η μεγαλύτερη δίκη στην ιστορία της Νότιας Αυστραλίας.

Ο Μπάντιγκ καταδικάστηκε σε 11 φορές ισόβια χωρίς δυνατότητα αναστολής για 11 φόνους και θεωρήθηκε ο εγκέφαλος των μακάβριων δολοφονιών.

Ο Βάγκνερ καταδικάστηκε σε 10 φορές ισόβια για 10 φόνους, εκ των οποίων ομολόγησε τους τρεις. Ενώπιον του δικαστηρίου είχε πει χαρακτηριστικά: «Οι παιδόφιλοι έκαναν φρικτά πράγματα στα παιδιά και οι Αρχές δεν έκαναν τίποτα γι’ αυτό. Αποφάσισα να δράσω και έδρασα. Ευχαροστώ».

Ο Ελληνοαυστραλός Βλασσάκης δήλωσε ένοχος σε τέσσερις φόνους και καταδικάστηκε σε τέσσερις φορές ισόβια χωρίς αναστολή για 26 χρόνια.

Ο Χέιντον καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκισης χωρίς αναστολή για 8 χρόνια, για συνέργεια σε δύο φόνους και ομολόγησε μόνο για δύο.