Το 1998, διεξήχθη στις Κάννες το 51ο ομώνυμο κινηματογραφικό φεστιβάλ. Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη και πανηγυρική για τον ελληνικό κινηματογράφο, αφού ανάμεσα στις υποψηφιότητες για τον Χρυσό Φοίνικα, βρισκόταν και η ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, «Μια αιωνιότητα και μια μέρα». Τρία χρόνια νωρίτερα, ο Αγγελόπουλος συμμετείχε και πάλι στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ των Καννών, με την ταινία «Το βλέμμα του Οδυσσέα». Έλαβε το βραβείο της κριτικής επιτροπής αλλά όχι τον Χρυσό Φοίνικα, προκαλώντας τότε σκάνδαλο με τις δηλώσεις του.
Τρία χρόνια όμως αργότερα, στις 24 Μαΐου του 1998, οι Κάννες χρωστούσαν στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο τη δικαίωση. Και του την έδωσαν. Η ταινία του, με πρωταγωνιστή των Bruno Ganz και αρκετούς Έλληνες ηθοποιούς, πήρε τελικά το μεγάλο βραβείο, καθιστώντας την στιγμή, ως την μεγαλύτερη διάκριση για τον ελληνικό κινηματογράφο. Η ταινία κέρδισε ομόφωνα το βραβείο από την κριτική επιτροπή και τιμήθηκε επίσης με το βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής.
Το βραβείο στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο έδωσε ο μεγάλος Μάρτιν Σκορσέζε, ως πρόεδρος της επιτροπής. Η ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου άλλωστε είχε πάρει διθυραμβικές κριτικές, όταν και προβλήθηκε για πρώτη φορά στις Κάννες, έντεκα μέρες νωρίτερα. Η διεθνής αναγνώριση μέσω του βραβείου, ήρθε να προστεθεί στον ήδη υπάρχοντα σεβασμό που είχε ο διεθνής κινηματογράφος για τον Έλληνα σκηνοθέτη.
Η ταινία που του χάρισε το βραβείο, παραμένει ακόμα και σήμερα, μια από τις πιο κλασσικές και όμορφες δημιουργίες του. Στο «Μια αιωνιότητα και μια μέρα», ο Αγγελόπουλος αφηγείται την ιστορία ενός συγγραφέα που δεν του μένει και πολύς χρόνος για να ζήσει. Εξαντλημένος και κουρασμένος, μέσα στην αναζήτηση των λέξεων, που θα χτίσει ένα έργο ζωής, βαδίζει προς τον θάνατο, έχοντας μέσα του το παράπονο μιας ζωής γεμάτης από ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες και λάθος κινήσεις. Ένα άστεγο αγόρι, θα βρεθεί στον δρόμο του και θα του δώσει μια «παράταση» ζωής, μια παράταση της αιωνιότητας κατά μια μέρα. Ο συγγραφέας αναβάλει την «αποχώρηση» του, προσπαθώντας να χαρίσει στο παιδί κάτι από την γνώση του, να αφήσει σε κάποιον το στίγμα του, ώστε ένα κομμάτι του να παραμείνει αθάνατο.
Η ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου τιμήθηκε και με άλλα βραβεία, ωστόσο ο Χρυσός Φοίνικας ήταν το πιο σημαντικό βραβείο που έλαβε, αλλά και η πιο σημαντική στιγμή για την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Αγγελόπουλος γύρισε ακόμη 2 ταινίες ύστερα από αυτή τη διάκριση, τα δυο πρώτα μέρη μιας τριλογίας που δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί. Την εποχή των γυρισμάτων της τρίτης ταινίας, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος «έφυγε» αιφνιδίως, σε τροχαίο δυστύχημα το 2012. Ήταν 77 ετών.
