Κι όμως, τα ζώα κληρονομούν τεράστιες περιουσίες από πλούσιους μοναχικούς ανθρώπους
Όλα είναι πιθανά
Δημοσίευση 22/9/2015 | 00:00
Στην φωτογραφία βλέπετε την Bella Mia, ένα μαλτέζικο τεριέ που θα κληρονομήσει περιουσία 1 εκατ. λιρών από τη... μαμά της, Rose Ann Bolasny.
Όταν η Leslie Ann Μandel, κάτοικος Μανχάταν, απεβίωσε, όρισε κληρονόμους της 32 παπαγάλους, μια γάτα και έναν σκύλο που ζούσαν μαζί της, αφήνοντάς τους 100.000 δολάρια. Η New York Post δημοσίευσε την παραπάνω διαθήκη, η οποία όριζε την ίδρυση ταμείου που θα διαχειρίζεται τα χρήματα για τα κατοικίδιά της, του οποίου την ευθύνη θα έχει ο θετός γιος της και θα κρίνει το πώς θα πρέπει να χρησιμοποιούνται τα λεφτά, ώστε να ζουν σωστά τα 34 ζώα.
Βέβαια, η Μandel έδωσε και μερικές οδηγίες, όπως το ότι τα ζώα θα συνεχίσουν να μένουν στο ειδικά διαμορφωμένο περιβάλλον τους στο διαμέρισμα της και όρισε πως αν χρειαστεί να μετακινηθούν, αυτό θα γίνει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, οι οποίες απαγορεύουν τη χρήση κλουβιού κ.ά.
Όμως αυτά δεν είναι τα πρώτα ζώα που κληρονομούν χρήματα, μιας και στην κορυφή των κληρονόμων του ζωικού βασιλείου βρίσκεται ένας σκύλος, με το όνομα Gunther ο Τέταρτος, του οποίου η περιουσία εκτιμάται πως ξεπερνά τα 370 εκατομμύρια δολάρια. Πώς όμως εξασφαλίζεται η κληρονομιά στα ζώα; Πρόκειται για μια δύσκολη περίπτωση, σύμφωνα με τους δικηγόρους που ασχολούνται με αυτό το θέμα.
Πιο συγκεκριμένα, όπως εξηγεί στο Vanity Fair ένας εξ αυτών, ο Matthew Bovino, συχνά οι διαχειριστές των χρημάτων μπαίνουν στον πειρασμό να τα καταχραστούν, ενώ το μόνο που εξασφαλίζει κάπως την πιθανότητα εκπλήρωσης της επιθυμίας του θανόντα είναι η εμπιστοσύνη. Το ταμείο που ιδρύεται ορίζει επίσης επόπτες, που ελέγχουν αν τα ζώα ζουν σύμφωνα με όσα αναφέρει η διαθήκη, όπως και το αν η διαθήκη εκτελείται σωστά.
¶λλωστε, οι φροντιστές των ζωών δεν έχουν άμεση πρόσβαση στα χρήματα, ενώ όταν τα ζώα πεθάνουν, η κληρονομιά περνάει σε κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα ή στο κράτος. Φυσικά, αυτό συνήθως αφήνει άνεργους και άφραγκους τους επιστάτες.
Ένας άλλος δικηγόρος, ο Gideon Rothschild, αναφέρει πως σε αυτήν την περίπτωση οι επιστάτες μπορεί να καταφύγουν σε μια πρακτική για να ξεγελάσουν το ταμείο, όπως π.χ. να βρουν ένα ζώο που θα μοιάζει εκπληκτικά με τον κληρονόμο, του οποίου τον θάνατο θα κρύψουν, ώστε να έχουν πρόσβαση στα χρήματα του για όσο περισσότερο καιρό μπορούν, συνεχίζοντας να τα εκμεταλλεύονται.
Μια από τις συμβουλές που δίνονται, λοιπόν, είναι να ορίζονται περιορισμοί χρόνου στη διαθήκη, οι οποίοι θα είναι σύμφωνοι με τη λογική τού πόσα χρόνια πρόκειται να ζήσει το ζώο, ώστε να διασφαλιστεί πως η κληρονομιά του δεν θα χαθεί.